Adamaszek to tkanina niemal zawsze o wzorzystym żakardowym splocie oraz gładkiej fakturze. Zazwyczaj jest ona atłasowa, lniana lub bawełniana. Obecnie stosuje się również jedwabie sztuczne. Jeśli chodzi o kolorystykę adamaszków to była ona zawsze zróżnicowana ( często jednak tkaniny te spotykane są w kolorach złotych, niebieskich czy zielonych). Przeważają adamaszki, które są jednobarwnymi lub dwubarwnymi tkaninami. Materiał ten przeważnie jest dwustronny.

Adamaszek charakteryzuje się błyszczącym wzorem na matowym tle lub odwrotnie, matowy wzór na błyszczącym tle. Materiał ten ma bardzo dużo wzorów, często tworzy się połączenia 2 splotów, aby tkanina ukazywała kontrast pomiędzy światłem, a cieniem. Charakterystyczna dla adamaszku jest także łamana schodkowa linia konturów wzorów.

Wracając jednak do początków historii adamaszku, to sięga ona aż do ok. II wieku n.e.! Pierwsze były wytwarzane w Chinach. W późniejszych wiekach zaczęły się pojawiać w krajach arabskich, takich jak Egipt czy Syria. Jeśli chodzi o nazwę tkaniny to pochodzi ona od miejscowości Damaszek. W Europie, przede wszystkim we Włoszech, adamaszek zaczął być produkowany od XII wieku. Co ciekawe główne centra produkcji na przestrzeni wieków XVII-XVIII znajdowały się na Śląsku i w Saksonii.

Adamaszki jedwabne od zawsze były uznawane za bardzo kosztowne oraz cenne. Wykorzystywano je przede wszystkim do wytwornych strojów, szat liturgicznych w kościołach, a także do wystroju wnętrz. Na przykład do obijania mebli czy ścian. Z tańszego rodzaju adamaszków wykonywano między innymi bieliznę pościelową, ale także chusty i obrusy.