Co było najpierw?

Aby wyprodukować materiał, na początku niezbędny jest surowiec (np. bawełna czy len). Z niego wytwarzana jest przędza, półprodukt ze skręcanych pasm włókien, który używany jest do produkcji materiału. Finalny materiał zaś dzieli się na tkaniny i dzianiny.

Istotne jest nazewnictwo

Dzianiny powstają poprzez tworzenie rządków lub kolumienek łączących się w oczka. To np. lycra, koronka elastyczna czy dżersej. Tworzy się je z jednej lub więcej nitek. Można powiedzieć, że dzianiny są „dziane”, mają bowiem charakterystyczne oczka. Oczywiście mogą mieć różny wygląd, odmienną fakturę. Zazwyczaj są bardziej rozciągliwe, niż tkaniny. Dzielimy je na dzianiny kolumienkowe (osnowowe) i rządkowe (wątkowe).

Z drugiej strony, tkaniny „tkane” są z dwóch układów nitek (osnowy oraz wątku), które ułożone są w splot. Najpopularniejszymi rodzajami tkanin są jedwab, sztruks, welur czy aksamit, oczywiście istnieje ich dużo więcej.

Co do czego pasuje?

Dzianiny określa się jako te bardziej sprężyste, miękkie i dopasowane. Często szyje się z nich stroje sportowe, dresy, T-shirty. Są raczej dopasowane, ale nie utrudniają ruchu, dostosowują się do kształtu ciała. Z powodzeniem można je nosić przy wysokich temperaturach oraz w trudniejszych warunkach.

Przeciwieństwem dzianin są tkaniny, są trwalsze, ale sztywniejsze. To z nich powstają eleganckie stroje, które wspaniale podkreślają sylwetkę albo dobra pościel. Często doszywać trzeba do nich suwaki, aby łatwiej było je założyć. Trudno jest nosić je w każdych warunkach, ale ich wygląd rekompensuje wszelkie niedogodności.

Warto znać podstawową nomenklaturę krawiecką, w końcu im więcej wiemy na dany temat, tym lepiej z tej wiedzy możemy korzystać. Wiedza ta przyda się w szyciu, nawet jeśli nie planujesz profesjonalnej kariery w krawiectwie, a szycie to tylko dorywcze hobby.